Week 11 BibliotheekDing 18

Prima web 2.0 toepassing. Opnieuw, ik verval vast in herhaling, zie ik voor professioneel gebruik heel veel mogelijkheden en privé is het vermoedelijk geweldig voor hen die er behoefte aan hebben. Ik ben zelf niet zo'n leesclubman. Degenen die mij dierbaar zijn en ook lezen hebben zo'n ander tempo, of andere voorkeuren, dat we zonder moeite het gesprek gaande houden. Toch een plaatje en tipje van de sluier. Ik heb niet de neiging om meteen in gesprek te gaan met onbekenden die mijn voorkeuren delen. Sterker nog, het enkele feit dat je onder de naam Anita 23, Koetjeboeh, AppelsenPeren of Jurky bent ingeschreven bij LibraryThings, is voor mij voldoende reden niet in discussie te gaan over Het Bureau.

week 11 Dingetje 17

De hoeveelheid, de soms verwarrende namen, de mij soms niet heldere doelstellingen (een heleboel Engels digijargon) en dan hebben ze allemaal nog een eigen logo ook..... Kortom, Beterbeth is wel een beetje in de war. Ik ben bang dat het aanbod web 2.0 diensten zo groot is dat ik in ieder geval geen duidelijk overzicht heb, maar misschien hoeft dat ook niet. Het verhaal van Frankwatching vond ik overigens helder. Met de voorbeelden die ons in deze cursus aangeboden worden ben ik de komende jaren vrees ik al wel zoet en dat terwijl er dagelijks nieuwe diensten bijkomen. Hoe je dit alles (ook professioneel) bij moet houden is mij eerlijk gezegd een raadsel. Een cursus 2.300 Dingen? Kortom, wel een gevoel achter de werkelijkheid aan te zullen blijven rennen. Maar zou de wal het schip op den duur niet keren? Dat je uiteindelijk toch wel terecht komt in communities met voor jou of voor je werk echt zinnige diensten? En dat al die diensten die voor jou geen toegevoegde waarde hebben vooral hun eigen gang moeten gaan en/of als eendagsvliegen in schoonheid sterven? Ik vind, hoe ouderwets, Schoolbank nog steeds een voorbeeld van een web 2.0 toepassing die zichzelf wel bewezen heeft en dus ook nog steeds bestaat. Natuurlijk, want wie is niet dat prachtige meisjes of die leuke jongen op de lagere(basis)school uit het oog verloren...

Week 10 Dingetje 16

YouTube - The Beginning of The Storm
Zo eerst het filmpje maar even. Wij hebben afgelopen zomer iets beter weer gehad... Maar ik herinner mij wel een meivakantie (ik dacht 2004) waar we in Fryslân met vergelijkbaar noodweer op onze lazer hebben gehad. Minder hoge golven. Dat dan weer wel. Moet je maar geen boot kopen. Goed, over YouTube. Ik buis, jij buist, wij buizen. Dat is natuurlijk geweldig en de toepassingen zijn zowel professioneel als privé talloos. Wat ik mij wel afvraag is of (en waarom) er niet meer cross-over mogelijkheden zijn. Foto's, radio, tv, film etc. Allemaal lijken ze hun eigen wiel uit te willen vinden. Je zou toch een datasysteem kunnen verzinnen waarin je alle mogelijke media integreert? Met een duidelijk zoeksysteem? En goeie tags? Met een aqua-browser desnoods? Hoe moeilijk kan dat zijn? (Niet zo'n aqua-browser als op het filmpje natuurlijk). Of is dit te simpel gedacht, of is het er al en weet ik het nog niet? Als bibliotheek, systeembouwers en ontsluiters bij uitstek, zouden we dat heel goed kunnen. Een grote "catalolgus" met alle filmpjes en foto's en geluidsfragmenten en muziek en dvd's en boeken bij elkaar!

Week 10 Dingetje 15

Welkom terug fietsvriendje van me. Maar dit terzijde. Over podcasts. Het principe verschilt in wezen natuurlijk niet heel erg van wat we in de oudheid al deden: dingen opnemen en afspelen op het moment je het nodig- of de gelegenheid hebt. Uiteraard is de aanbodkant wel een heel andere, is het wel zeer eenvoudig geworden, valt er veel meer te delen en is het risico op het zoekraken van geweldige radio/tv uitzendingen veel kleiner geworden (zoals de ampexbanden van Ja zuster, nee zuster, die voor de eeuwigheid verloren zijn gegaan). Voor de Zeeuwse Bibliotheek zie ik mogelijkheden in het verlengde van Beeldbank. De door het Documentatiecentrum opgenomen en verzamelde interviews bijvoorbeeld, of te archiveren uitzendingen van Omroep Zeeland. Oral history die met podcast eenvoudig veel toegankelijker kan worden gemaakt. Kortom, zinnig.

Week 9 Dingetje 14

Bladiebladiebla. Door veel wijzere cursisten en deskundigen is er al zoveel over IM (het boek van BN'r Connie P. vond ik overigens ook niet om door heen te komen) geschreven, dat ik mij afvraag of mijn ervaringen met dit instant product nog wat toevoegen. Natuurlijk kan het zin hebben, maar van de uitwassen en zinloosheid van deze mogelijkheid zijn ook wel erg veel voorbeelden. Vroeger op school werden er briefjes geschreven die werden doorgegeven en met antwoord en toevoegingen weer terugkwamen, net zolang tot de leraar het briefje opmerkte, afpakte en klassikaal ging voorlezen. Zeker bij puberale liefdesverklaringen natuurlijk fataal. Nu gaat dit dus digitaal en kan die leraar lekker de pot op. Ik weet van studenten die in een UB zitten en in plaats van voor hun tentamen te studeren, de hele dag chatten met die mooie andere student(e) die tegenover hen zit. Het verweven raken van e-mail (lijkt af en toe ook bijna op chatsessies), telefoongesprekken en bijvoorbeeld sms door de nadrukkelijke behoefte aan 24/7 communicatie is natuurlijk helemaal niet vreemd. Oma's die met kleinkinderen in een ver buitenland kunnen chatten, pubers die eigenlijk niks te vertellen hebben maar geen seconde zonder elkaar kunnen enzovoorts. Dat er ook professioneel gebruik van kan worden gemaakt is denkbaar maar, weer maar, omdat chatten zich nogal aan de blik (controle) van anderen onttrekt kan het ook zeer onbetrouwbaar zijn (wat overigens ook voor e-mail en telefoongesprekken geldt). Het voegt voor bibliotheken wat mij betreft weinig toe aan de andere communicatiemogelijkheden die er zijn. Het zou wel een voordeel kunnen zijn dat je met dit medium aansluit bij een (jonge) doelgroep. De taalontwikkeling die dankzij IM is ingezet vind ik overigens zeer boeiend om te zien. Net als bij SMS, wat een zegen kan zijn, zie je dat gebruikers heel creatief met taal om (moeten, want het moet kort) gaan.

Week 8 Dingetje 13

Ja, hier hoef ik geen 100 woorden aan vuil te maken. 'Dit heb nut' in goed Utrechts. Niet alleen handig (we hebben Google Docs gebruikt voor het draaiboek van een proefuitzending van LeescaféLive!) maar ook echt social. Meer social dan samen aan een document werken kan bijna niet. In plaats van door elkaar heen praten kun je nu lekker door elkaar heen schrijven. "Laat me nou toch eens uitschrijven schreef hij luid!" Staat samen met Flickr nu bovenaan op mijn lijstje met zinnige 23 dingen.